Πριν Πάω Για Ύπνο...

                                   

Καληνύχτα.

Ένα Στα Γρήγορα

**no comment*



Ή μάλλον, scratch that, I wanna make a comment: Θα ήθελα στο 1:18 να έκανε ένα γκελ το -καημένο- το δέντρο και να βρεθεί αυτή η μαϊμού με φόρα στον τοίχο.

The thought alone cracks me up.

*υποχθόνιο γελάκι*

Skinny Bitch

Μια γνωστή μου is fat. Like, really fat. Είχα καιρό να τη δω και όταν την είδα τις προάλλες τυχαία, δεν κρατήθηκα.

"Πόσα κιλά έβαλες? Έλεος!! Πώς έγινες έτσι? You look like a big fat piece of lard. Σαν ένα τεράστιο κομμάτι ακατέργαστου χαμ. Κάμε κάτι!!"

.........

Περιμένω να ολοκληρώσετε την σκέψη σας για το πότε η Tinkerbell έγινε Maleficent, να με βρίσετε για την αναισθησία μου και να με κατσαδιάσετε/ χαστουκίσετε mentally πριν πάω παρακάτω.

It's horrible of me, έννε? Και η σκέψη μου, αλλά και το τι είπα, right? Δηλαδή, έλεος, πόσο απαίσια και κομπλεξική είμαι για να βλέπω έναν άνθρωπο τόσο ξερά και να τον προσβάλλω for what they look like.

................

Οκ, συνεχίζουν τα χαστούκια για την αναισθησία μου.

Αν σας πω ότι το είπα από το καλό της καρδιάς μου? Επειδή θέλω το καλό της και ανησυχώ, γι' αυτό?

Σας έπεισα?

Ι have many friends that are full figured and in some cases, fat. Αλλά ποτέ δεν τους είδα έτσι. Ούτε τους είπα ποτέ κάτι. Το παραπάνω σχόλιο ήταν καθαρά "μεταφορικό" to get to my point.

Θα έλεγες αυτό το πράγμα ποτέ σε κάποιον υπέρβαρο? Χμ? Τότε γιατί με ευκολία ξεστομίζεις ανάλογες προσβλητικές κουβέντες σε ανθρώπους που είναι skinny? Because I'm skinny, you think you won't hurt my feelings? You think, there isn't enough fat between my skin and bones, to fit in feelings in there? Χμ?

Ι understand ότι υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που are starving themselves to keep up με την τάση που προβάλλουν τα media, τα περιοδικά μόδας κτλ. Αλλά υπάρχει μια άλλη μερίδα ανθρώπων που are just fucking skinny γιατί έτσι!

I'm healthy, είμαι αιμοδότρια, είμαι στα ίδια κιλά τα τελευταία 12 χρόνια, δεν πάω γυμναστήριο, τρώω τα πάντα, ό,τι ώρα και σε ποσότητες που εκνευρίζω τους πάντες, πίνω cocktails, δεν μετρώ θερμίδες and it really annoys me when people think it's okay to talk about my weight when they wouldn't do it under other circumstances!

On that note, let me say that some people are made skinny. Get the hell over it!

Restless

I'm feeling restless. Έχει λίγες μέρες που νιώθω restless. Λες και δεν μπορώ να κάτσω να ηρεμήσω: δονούμαι. There's something around me, something is lingering and I can feel it, but I have no idea of what, or any proof of it.

There's something coming.

Το διαισθάνομαι και το να κάθομαι άπραγη right now, only makes it worse. Και η πλάκα είναι, ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι, γιατί δεν ξέρω τι είναι αυτό το κάτι που νιώθω, απλώς it feels as if everything is about to change και αδημονώ.

Αυτό το feeling αποτυπώνεται και στον ύπνο μου, με κάτι περίεργα όνειρα, έντονα, γεμάτα λεπτομέρειες και συμβολισμούς. So weird.

Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.

Νιώθω ότι δεν με χωράει το σπίτι. Με κρατάει μια ανεξήγητη δυσφορία. Λες και παλεύω να πάρω ανάσα, but not in the bad way, as if I'm suffocating, αλλά λες και προσπαθώ να ανασάνω για να καταλάβω, να πάρω δύναμη, να δω τι είναι αυτό που συμβαίνει.

Restless.

Σε αναμμένα κάρβουνα.

Χωρίς να ξέρεις ακριβώς το γιατί.

Messed up.

)

Stop Asking Stupid Questions. We're Not Friends.

Φοράς τα ωραία ρούχα σου, έφτιαξες τα μαλλιά σου και χαμογελάς λαμπερά σε όλους, χαίρεσαι in a way που τους βλέπεις, δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς εξάλλου, you had to go, κάνεις chit chat, λέτε καμιά μαλακία, γελάτε δυνατά, πας στο μπουφέ, κάτι τσιμπάς and it's an okay night. Up until when someone, γιατί πάντα κάποιος θα βρεθεί να κάνει την μαλακισμένη ερώτηση που 1. Δεν θες να ακούσεις και 2. Δεν έχεις απάντηση.

"Εσύ γιατί είσαι ακόμα single?"

Μην με βλέπεις τόσο κούκλα και ευδιάθετη σήμερα, it's all an act, I'm actually in pieces μέσα μου held together by skin and good intentions. I go to bed alone every night και κοιτάω το ταβάνι cause I miss him so much. Και μπορώ να σου πω μια μαλακία και να γελάσουμε για το γιατί είμαι single, but honestly, right now, today, δεν έχω τόση όρεξη και θέλω να σου πω τον πόνο μου και επειδή με ρωτάς με όλη σου την καλή διάθεση -υποθέτω- γιατί είμαι single, νομίζω πως πραγματικά θες να ξέρεις και τον πραγματικό λόγο. Είμαι single γιατί I'm still in love with my ex, which hurts like a motherfucker but somehow, I'm still able to function in social situations and be a good sport. Είμαι single επειδή η σκέψη και μόνο να με πάρει αγκαλιά άλλος, let alone να μου κάτι οτιδήποτε άλλο, μου προκαλεί ανατριχίλα. Δυστυχώς δεν ανήκω στη μερίδα ανθρώπων που κάνουν σχέσεις για να μην είναι μόνοι, επομένως φοράω την μοναξιά μου και την κυκλοφορώ μέχρι να βρω την άκρη. Και ναι, το σιχαίνομαι που ξυπνάω μόνη μου και δεν έχω κάποιον να τραβάω μαζί μου σε αυτές τις μαλακίες για να μην απαντώ σε ηλίθιες και hurtful -και προσωπικές- ερωτήσεις, αλλά τι να γίνει? Είμαι single, in extremely huge emotional pain, I cannot even describe the depth of the void I've been feeling the last few months, αλλά I'm here and trying to make the best of an otherwise lame night. How the fuck are you?

It went like that in my head. Αλλά στην ερώτηση απάντησα 'Έλα μου ντε' και γελάσαμε.

Βγήκα στο μπαλκόνι να κάνω τσιγάρο, να μου δώσει λίγο ο αέρας να συνέλθω, γιατί I have had a lot of thoughts on my mind today. Βγαίνει και η κολλητή μου και μου ζητάει τσιγάρο -δεν καπνίζει. Η κολλητή μου, παντρεμένη, αλλά so far unable to have a baby which is breaking her heart. For a moment, we just stand there, smoking in silence, looking into the nothingness of the night.

"Someone asked me why I still don't have a baby" she said.

"Someone asked me why I don't have a boyfriend" I said.

Κοιταχτήκαμε for a moment. That little acknowledgement that something is totally wrong when you pretend everything is fine και μετά γελάσαμε. Πολύ. Γελάσαμε πολύ και δυνατά, τόσο που μας έπιασαν τα κλάματα.

Lets get out of here. People are lame and inconsiderate.

And that's what we did.

Δεν ξέρεις ποτέ τι ζόρι μπορεί να τραβάει ο καθένας. Είτε μικρό είτε μεγάλο, είναι το ζόρι του and it might actually be the source of a lot of pain. Και κάποτε μπορείς να το παλέψεις λίγο καλύτερρα, αλλά sometimes, υπάρχουν στιγμές που it gets the better of you. Και δεν θες ούτε να δώσεις εξηγήσεις, ούτε να το θυμάσαι ή να σου το θυμίζουν. So don't be assholes and don't ask stupid questions.

Just my two cents of the night.

It would have been our anniversary today. That's why I wasn't in the mood to make stupid small talk about why I'm single and what happened to that great guy I used to date.

Μάρτης

Θυμάμαι ο Μάρτης πέρσι με βρήκε λυπημένη. Αλλά in a split second σχεδόν, άλλαξε. Εντελώς ξαφνικά, it made me happy. Έφερε φως.

Δεν έχω την ψευσδαίσθηση ότι έτσι θα πάει και φέτος, ή ότι, είναι μαγικός μήνας και δεν μπορεί, it's bound to get better aaaany second now.

Να πα να γαμηθεί ο Μάρτης. Και ο περσινός και ο φετινός.

Sorry, I just felt like writing that down.

Ήταν τριήμερο, δεν είχα δουλειά and I had too much time to think τελικά.

Και βγήκα και κοινωνικοποιήθηκα και ξενύχτησα και ήπια και γέλασα και είπαμε και 5 μαλακίες και γελάσαμε περισσότερο. Αλλά το θέμα παραμένει: I feel dead inside. Mostly sad actually.

Και δε μου αρέσει που το γράφω και το ξαναγράφω αλλά συνειδητοποιώ ότι it's exactly how I'm feeling and it's scaring me because it's so not like me. Or at least, how I remember me.

Πιστεύετε στο ένστικτο? Ή στο ότι μπορούμε να πιάσουμε, δεν ξέρω, τα vibes ίσως του άλλου? Ή μιας κατάστασης? Και να νιώθετε, να ξέρετε κάτι πριν καν συμβεί? Προχτές ξύπνησα απότομα από τον ύπνο μου το πρωί and he was on my mind. Καλά, συνήθως είναι, αλλά αυτό το πρωί ήταν ανεξήγητα έντονα στο μυαλό μου. It almost felt as if he had something to say to me. Και δεν πέρασε ένα λεπτό και μου έρχεται μήνυμα. And I just knew it was from him.

Και ήταν.

Να πα να γαμηθεί ο Μάρτης.

*sigh*

Με κοιτάω στον καθρέφτη και λέω 'Με έναν αναστεναγμό στο στόμα είσαι Tinks. Τι θα γίνει?'

Και δεν έχω απάντηση. Γιατί κατά τα άλλα, το ένστικτο μου δεν λειτουργεί κατά παραγγελία. So I sigh and try to keep my faith.

Κι ενώ έχω βγει, έχω κοινωνικοποιηθεί, έχω ξενυχτήσει, έχω πιει, έχω γελάσει, έχω πει και 5 μαλακίες και έχω γελάσει περισσότερο, έρχομαι σπίτι, κι ακούω αυτό το υπέροχο jazzy version and I feel like home.