Κάτι Τέτοια Βράδια

Κάτι τέτοια βράδια γουστάρω να βγαίνω ξυπόλητη στο μπαλκόνι.

Να απολαμβάνω την ησυχία. Με ηρεμεί.

Οι τζούρες από το τσιγάρο έχουν πιο γλυκιά γεύση κάτι τέτοια βράδια.

Κάτι τέτοια βράδια με φεγγάρι, αγάπω το μπαλκόνι μου ακόμα παραπάνω, γιατί το λούζει αυτό το μυστηριώδες μπλε φως.

Κάτι τέτοια βράδια, που είναι πιο ζεστά και φιλόξενα,  βγαίνω στο μπαλκόνι και μπορώ να κάτσω με τις ώρες να κοιτάω το τίποτα και να ταξιδεύω παντού.

Είναι εποχή για να ερωτεύεσαι αυτή, είχα πει σε ένα φίλο ένα τέτοιο βράδυ.

Κάτι τέτοια βράδια μυρίζω στον αέρα στο άρωμά σου.

Κλείνω τα μάτια και σχεδόν σε νιώθω, σε γεύομαι.

Το πως μου λες κάθε φορά "πρόσεχε μου".

Κάτι τέτοια βράδια, γράφει στον ουρανό τα ονόματά μας.

Κι εκεί δίπλα από το φεγγάρι, βλέπω τα ομορφότερα τοπία που φτιάξαμε και ακούω τα γέλια μας σαν γαργαλάει το αεράκι τα μαλλιά μου.

Χαμογελάω στη σκέψη και μόνο.

Τραβάω άλλη μια τζούρα.

Γιατί κάτι τέτοια βράδια σε ερωτεύομαι και πάλι από την αρχή.