Seven

Wow, haven't we grown a bit.!

Εφτά σήμερα. Really? Εφτά κιόλας?

Άλλους στα εφτά τους πιάνει φαγούρα. Άλλους κρίση. Ίσως και υπαρξιακά.

Εγώ όμως το αγαπάω το μπλογκ μου πιο πολύ από ποτέ.

Πριν λίγες μέρες, βρέθηκα να μιλάω με ένα άνθρωπο μετά από πάρα πολλά χρόνια, και μοιράστηκε μαζί μου μια ανάμνηση που έχει από μένα.

Εφηβική ανάμνηση. Εγώ ούτε καν το θυμόμουνα.

Και μιλάει και μου λέει και μου περιγράφει και μένω λίγο μαλάκας γιατί μου κάνει εντύπωση που έκανα κάτι εγώ που έκανε τόση εντύπωση σε ένα άνθρωπο, και που τόσα χρόνια μετά ακόμα το θυμάται. Και επειδή με πέτυχε στο τυχαίο, είπε να το μοιραστεί μαζί μου. Με κολάκευσε για να είμαι ειλικρινής. Αλλά με προβλημάτισε κιόλας. Αυτό, το έχω ακόμα άραγε?

Μου θύμισε βασικά...in a way, my undamaged self. Ναι, ήταν ωραία τότε υποθέτω. Και τώρα καλά είναι, δεν λέω. Απλώς... διαφορετικά, that's all.

Και μέσα σε αυτό το context, σε θυμήθηκα. Όχι πως σε ξέχασα, μεταξύ μας, δεν έχει περάσει μέρα που να μην τον σκέφτηκα, αλλά μου ήρθε στο μυαλό με αυτήν την κουβέντα. Νόμιζα πως μόνο εγώ είχα αυτή τη φοβερή ικανότητα να θεοποιώ στα μάτια μου ένα άνθρωπο και να θυμάμαι τόσο έντονα την παραμικρή λεπτομέρεια της ύπαηρξής του, και κυρίως, αυτά τα έντονα συναισθήματα που μου προκαλούσε παρακολουθώντας τον.

Μου έκανε εντύπωση βασικά που κάποιος, με είδε κι εμένα με αυτόν τον τρόπο.

Και αναρωτήθηκα στιγμιαία, αν ήταν αυτό που εννοούσε όταν μου έλεγε πως "I shine".

Στιγμιαία.

Εφτά το ελαφαντάκι μου σήμερα. Και σχεδόν το μισό, εσύ. Πώς να λείπεις από μια τόσο εορταστική ανάρτηση ε?

Έχουμε να μιλήσουμε... Ναι. Ξέρω ακριβώς πόσες μέρες έχουμε να μιλήσουμε. Και δεν είναι λίγες, πίστεψε με. Εδώ που είμαστε τώρα, δεν έχει καμία σχέση με το πού ήμασταν κάποτε. Εγώ, σε εκείνον, σε εμάς τότε θέλω να μιλήσω. Και καμιά φορά, εκείνο είναι που μου λείπει. Κρίμα, θα είχα πολλά να σου πω.

Λίγο πριν το διαλύσουμε, είχε καλά νέα, είχα κι εγώ, έτσι πήρα ένα ωραίο μπουκάλι κρασί για να το πιούμε και να γιορτάσουμε. Αλλά δεν. Κι έμεινε εκεί. Από τότε είναι στο ψυγείο. Ανάνοικτο. Και κάθε φορά που το έβλεπα, πικραινόμουν από την αρχή.

Σήμερα, το άνοιξα όμως. Και πίνω το πρώτο του ποτήρι. Γιορτάζει το ελεφαντάκι μου σήμερα. Να'ναι καλά.

Happy birthday x