Anyway, ένα από αυτά τα τραμακτικά μέρη ήταν σε μια χώρα που -μέχρι τότε- δε θα μπορούσα να σ'τη δείξω στο χάρτη και σίγουρα δεν την προφέρω -ακόμα- με απόλυτη ευφράδεια.
Οι πύλες της κόλασης στο Τουρκμενιστάν.
Κι όπως είμαι κολλημένη στην κίνηση σήμερα, το θυμήθηκα.
Κι ενώ καταλαβαίνω αυτό τον συνειρμό λογικά, αλλού θέλω να καταλήξω επομένως, bear with me for a moment please.
Λοιπόν, τι παίζει εκεί στο Τουρκμενιστάν? Μες τη μέση της ερήμου, υπάρχει ένας τεράστιος κρατήρας ο οποίος καίει εδώ και δεκαετίες, εξού και η πραγματικά δυσοίωνη ονομασία. Εκεί μες την έρημο υπήρχε ένα πεδίο φυσικού αερίου που κατέρρευσε κάπου στη δεκαετία του 70' και οι γεολόγοι είχαν την πραγματικά φαεινή ιδέα να του βάλουν φωτιά, να καεί το αέριο και να μην έχουν διαρροές μεθανίου στη γύρω περιοχή. Κι εκεί που περίμεναν ότι το θέμα θα τελείωνε σε μερικές βδομάδες, το πράγμα καίει ασταμάτητα μέχρι και σήμερα.
Όπως είμαι κολλημένη λοιπόν στην κίνηση, μου έρχεται φλασιά αυτό το θέαμα και λέω κοίτα να δεις, you are in hell Tinks. Τότε, way back then, που επιχείρησα να του βάλω φωτιά αυτού του... συναισθήματος για να ξεμπλέξω, με την σκέψη ότι λίγο θα πάρει και θα τελειώσει και θα ηρεμήσω επιτέλους, είμαι τώρα τόοοσο καιρό μετά και ακόμα τραβάω τα μαλλιά μου.
Τραγικό ή αστείο, it's one hell of a sight.
Well, for that lava pit, there has to be something that keeps feeding it. Το πεδίο ήταν πιο μεγάλο από ότι νόμιζαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήGod knows. It's still burning
ΑπάντησηΔιαγραφήτο συναίσθημα είναι εκεί. χρειάζεται τον κατάλληλοάνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο να υπάρχει συναίσθημα και το μέγεθος του να μπορείς να το δεις μέσω αυτών που ένιωσες για κάποιον που δεν υπάρχει πια είναι αυτονόητο, από την στιγμή πουδεν υπάρχει αντικαταστάτης.
το πόσο μπορείς να νιώσεις δεν έχει να κάνει με το ποιον έχεις απέναντι σου, αλλά με το ποια είσαι εσύ!