Γιατί Όχι?

Έχω όρεξη και χρόνο να γράψω απόψε και πάλι δε μου βγαίνει για κάποιο λόγο.

Βασικά έχω διάφορα στο μυαλό μου αυτό το διάστημα, bits and pieces of this and that, here and there, που είναι ασύνδετα μεταξύ τους αλλά παρόλα αυτά, αποτελούν κομμάτι αυτής της φάσης της ζωής μου.

Είχα διαβάσει κάποτε πως, αν δεν μπορείς να εξηγήσεις με απλά λόγια κάτι, πάει να πει ότι δεν το έχεις καταλάβει.

Ναι. Ίσως να μην καταλαβαίνω τελικά αυτό το shift που βιώνω.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχω φοκάρει πάνω μου. Αλλά δεν είναι selfish, είναι selfull. Πες το σαν μηχανισμό άμυνας; όπου μετά από πάαααρα πολλά σκατά, αποφασίζεις να πάρεις τον εαυτό σου, τα θέλω σου, τις επιθυμίες σου, τους στόχους σου κτλ λίγο πιο σοβαρά και να γράψεις τα υπόλοιπα you-know-where.

Καθαρά για λόγους αυτοσυντήρισης.

Απλώς τραβάω αδρές γραμμές πια και όσο κι αν αγαπώ κάποιον, γκόμενο, ένα φίλο, φίλη, συγγενή, συνεργάτη ή κάτι, μια δουλειά, μια κατάσταση, δεν επιτρέπω να ξεπερνάνε τις γραμμές μου. Βασικά, δεν μου επιτρέπω εμένα να ξεπερνώ τις γραμμές μου. Γιατί μέσα σε αυτές τις γραμμές είναι οι στόχοι μου, οι επιθυμίες μου, τα όνειρα μου, η αξία μου, τα συναισθήματα μου, anything and everything that defines me.

Και δε θέλω να ξαναχάσω τον εαυτό μου.

Έκανα καιρό να τον βρω.

Επομένως, δεν με αδικώ που τα βλέπω λίγο αποστασιοποιημένα τα πράγματα και τους ανθρώπους. Η αγάπη μου, το ενδιαφέρον μου, το πάθος μου είναι εκεί, δεν έχουν φύγει και δεν έχει αλλάξει κάτι. Απλώς δεν μπορώ πια να αναλώνομαι χωρίς αντίκρυσμα.

Θέλω να αρχίσω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Ότι τα άσχημα και τα δύσκολα είναι πίσω μου, ότι μπορώ, ότι αξίζω και πως έρχονται όμορφα πράγματα. Και κυρίως, ότι είμαι δυνατή, πιο σοφή, πιο ώριμη και κατάλληλα εξοπλισμένη για ό,τι έρθει.

Θέλω να ονειρευτώ όπως έκανα πριν πολλά χρόνια, αθώα εως και με αφέλεια, αλλά με γνώση πια, με μια γειωμένη ωριμότητα, αλλά πάλι έχω τόση ανάγκη να ονειρευτώ και όντως να πιστεψω ότι it can happen.

Γιατί όχι, θα μου πεις?

Θα σε κοιτάξω στα μάτια μια στιγμή, ίσως και να γελάσω αλλά αυτή τη φορά θέλω να συμφωνήσω.

Why the fuck not?