I'm Alright

Λέω, να γράψω? Χέσ'το. Αλλά πάλι, τι έχεις να κάνεις? Ε? Τι παίζει στο μενού? Οκ, να γράψω. Τι σκατά να γράψω? Έχω κάτι να πω? Ε, πάντα έχω κάτι να πω, αλλά έχω κάτι ουσιαστικό να πω?

Sorry guys, είμαι επίσημα 15 ώρες στο πόδι δεκάποντο κι έχω πιει τόσο καφέ, που μένει όλη η περιφέρεια Λευκωσίας ξύπνια μέχρι την Τρίτη. Το καλό, δεν τρέμω (it stopped hours ago). This is my life right now, and no, I am not complaining.

I'm tired, και πάω για ύπνο. Αλλά δεν με παίρνει ο ύπνος γιατί σκέφτομαι τη μέρα που πέρασε, την μέρα που έρχεται και όλα τα υπόλοιπα. Fuck, σε 5 ώρες πρέπει να ξυπνήσω.

Πρέπει να ξυπνήσω.

Πρέπει να ξυπνήσω.

Πρέπει να ξυπνήσω.

Και χτυπάει το ξυπνητήρι και δεν ξυπνάω με τίποτα.

Αλλά somehow I manage, I get up, dress up and go out there.

*breathe*

Χτες μετά τη δουλειά πήγα για dinner με τον κολλητό μου to catch up. Με ρώτησε πως είμαι και μετά από λίγη σκέψη (και μάσημα μπριζόλας) είπα 'I'm alright'. He looked at me and just knew what I meant.

In repair, not quite fixed, not so broken anymore, feeling better, not there yet, but coping.

Or maybe just, not allowing me to have enough time to feel not alright.

Which is fine by me!!

Δεν έχω πλάνο. Τώρα θα μου πεις, και τότε που είχες, that didn't exactly turn out brilliantly, did it? Αλλά είναι η πρώτη φορά που δεν έχω σχέδιο, δεν έχω κατεύθυνση να το πω? Να ξέρω, ή τουλάχιστον, να μπορώ να υπολογίσω την ζωή μου για το επόμενο διάστημα. Δεν ξέρω. I don't think I really mind, but sometimes it scares me. It's weird. And so unlike me.

*fuck, that coffee was strong*

My friends, έχουν πλάνο. They know. They are getting married then, and going there then, and having a kid then and moving into a house then.

I. Have. No. Idea. What. Or. When.

Κάποια πράγματα είναι pending, στον αέρα, χωρίς τίποτα να είναι βέβαιο, με αποτέλεσμα να μην έχω ιδέα what or when. For me. Επαγγελματικά πάντα, γιατί αισθηματικά.... I think I am one bad pick-up line away from being cynical.

Του τύπου, πόσο θα κάτσεις? Να κάνω όνειρα ή να σου ψήσω καφέ να πας στο καλό? I really, really can't feel it right now. Sometimes I even highly doubt it will ever happen because ... I don't know why exactly, but I just don't feel it.

(Okay okay, maybe I am already at the cynical stage, fuck the lame pick-up line.)

Highlights of my week?

A job done well. Yes. It was done well and it felt good. Oh so good.

Being the incredible comedian, masking my disappointment and pain even, with a sharp, sarcastic sense of humor and making people laugh. People, laughing their guts out "Gee Tinks, you should do this for a living" but the sad bit is, that I am completely honest and straightforward about what I'm saying. I can't understand how people sometimes cannot see beneath the surface.

(Which basically makes me a clown, high on caffeine).

Σε καλό να μας βγει τόσο γέλιο.

And of course..

Seeing you. Momentarily. Τυχαία. Στο δρόμο. Τόσο απλά.



I'm alright.