Running In Heels
Κυριακή 31 Μαρτίου 2024
Μη Χειρότερα
Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2023
Μικροανασκόπηση 2023
Ήμουν εξαντλημένη με το που μπήκε το 2023.
Σκέψου πώς το αποχαιρετώ δηλαδή.
Καμία νίκη ή αξιοσημείωτη διάκριση. Απλώς να που τα καταφέραμε ως εδώ. Κι αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο κάποτε.
Σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι θέλουν να τους καταλαβαίνουν, να τους κατανοούν, να τους σέβονται, μα ελάχιστοι είναι πρόθυμοι να το πράξουν πρώτοι για τους άλλους.
Και είναι λυπηρό.
Επιβάλλεται ένα reset, ή τουλάχιστον ένα restart μέσα στη νέα χρονιά.
Με ταλαιπώρησε η υγεία μου φέτος. Πρώτη φορά, και αναγνωρίζω πόσο τυχερή έχω υπάρξει σε αυτόν τον τομέα στη ζωή μου. Ήταν και μια υπενθύμηση για το πόσο δεδομένα θεωρούμε κάποια πράγματα, και πώς όλα, μα όλα μπορούν να ανατραπούν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Κλισεδάκι, αλλά ισχύει.
Το τέλος της χρονιάς με βρίσκει λίγο πελαγωμένη: έχουν τελειώσει μέσα μου κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις, αλλά δεν έχω ακόμα ξεκάθαρη εικόνα για το πού ακριβώς θέλω να πάω ή ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου. Ή τι θέλω ακριβώς. Απλώς ξέρω ότι έχω ανάγκη για να κάνω όνειρα πάλι και μου το χρωστώ τουλάχιστον να προσπαθήσω να τα πλησιάσω και γιατί όχι, να τα πραγματοποιήσω.
Υπάρχουν νέα δεδομένα που πρέπει να αποδεχτώ. Μια νέα πραγματικότητα αν θες, και it's been a hard pill to swallow. Δεν μπορώ να το πω αλλιώς. Αλλά το παλεύω. Με δυσκολεύει. Προσπαθώ πολύ όμως. Είμαι τόσο ευγνώμων που ξεκίνησα πάλι ψυχοθεραπεία, και που βρήκα τον συγκεκριμένο άνθρωπο για να με βοηθήσει να με ξαναβρώ.
Και με όλες αυτές τις αλλαγές και τα σκατά που έφερε η χρονιά, το αγόρι μου μου κρατά το χέρι ακόμα πιο σφιχτά, και το νιώθω στο είναι μου, στο κάθε κύτταρο μου ότι κάποιος με ευλόγησε πολύ όταν τον έφερε στον δρόμο μου αυτόν τον υπέροχο άντρα. Ακόμα και όταν όλα είναι γκρίζα, αυτός έχει την μοναδική ικανότητα να φέρνει μαγεία και χαρά στη ζωή μου.
Όσο για το τι ελπίζω να φέρει η νέα χρονιά?
Peace and clarity.
Κουράγιο και δύναμη.
Νέες ευκαιρίες.
Και γιατί όχι, λίγο πιο κοντά τα όνειρα.
Καλή χρονιά!
Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2023
Κολλούες post-it
Ένα μπλοκ.
Με όμορφα, χρωματιστά χαρτάκια.
Ούτε ξέρεις πόσα χαρτάκια έχει αυτό το μπλοκ.
Φυσάει ένα αεράκι και σου σκορπίζει μερικά. Σιγά. 'Εχω κι άλλα σκέφτεσαι.
Αλλά συνεχώς μειώνεται το μπλοκάκι, μικραίνει.
Και μια μέρα, τσαφ, μένεις στο τελευταίο.
Και η ζωή απλώς συνεχίζει να μειώνει τα μπλοκάκια των άλλων.
Τα χαρτάκια μου των τελευταίων ημερών τα σκόρπισα. Μες τη μιζέρια. Ζώντας για ένα χαρτάκι στο μέλλον.
Που κανείς δε μου έδινε εγγύηση ότι θα έρθει.
Κι όμως, μου χαμογέλασε, και ήρθε.
Μου γράφω υπενθύμιση σε μια κολλούα post it "Make YOU happy".
Και το κόλλησα για να το βλέπω κάθε μέρα.
Τρίτη 6 Ιουνίου 2023
Black Cat
Πριν από πολλάαααα χρόνια, δεχόμουν 'bullying' από αντίζηλους όπως απέδειξε η πορεία και ο χρόνος. Τότε βέβαια, δεν το ήξερα. Ήμουν και λίγο βλαμμένη και το πήρα προσωπικά.
Αλλά!
Είναι να μην μου πας κόντρα, και να πεις ότι δεν μπορώ να καταφέρω κάτι.
Γατάκι.
Που να'ξερες τι καύσιμο μου δίνεις για να λειτουργήσω.
Πριν από πολλάααα χρόνια λοιπόν, σε ένα πρακτικό μάθημα δεχόμουν bullying ότι δε θα τα καταφέρω. Ότι, δεν το'χω, ότι 'δεν μπορώ'.
Η αλήθεια είναι, ότι οι ικανότητες μου στο συγκεκριμένο ήταν περιορισμένες.
Αλλά, άμα βάλω κάτι εγώ στο νου μου, όχι απλώς θα τα καταφέρω... Θα μεγαλουργήσω.
Νόμος.
Όπως και ο Michael Jordan.
Έσκισα στο μάθημα. Πήρα τον πιο ψηλό βαθμό της τάξης.
Και το θυμάμαι σαν χτες εκείνη την εξεταστική; το σώμα μου ήταν αλλιώς, σαν μια μαύρη γάτα που έβαλε στο μάτι το πιο δύσκολο, το πιο γρήγορο θήραμα, και ήθελε, ΗΘΕΛΑ, να το πιάσω ΕΓΩ.
Σαν να μπήκε άλλη δύναμη μέσα μου, άλλο πλάσμα μες το μυαλό μου, μες το σώμα μου, σαν να απέκτησα επιπλέον ικανότητες, και έκανα πράγματα που δεν ίσως θα μπορούσα να επαναλάβω. Αλλά εκείνη την ημέρα, μου βγήκαν αβίαστα, σχεδόν σαν να είχα φώτιση, out of body experience.
ΕΛΑΜΨΑ motherfuckers απλά και μόνο επειδή με αμφισβήτησες!
Επομένως, όταν ανακάλυψα αυτό το super power μου, τελείωσαν τα ψέματα. Για όλους.
Say hello to my little friend hunny bunny.
I can do it again.
And again.
And again.
I can light that fuse again.
And it will be glorious.
Δευτέρα 17 Απριλίου 2023
Το (παρα)κράτος
Όταν δέχεσαι απειλές από ένα όχλο ανηλίκων, πού πας?
Στην αστυνομία.
Μάλιστα.
Όταν η αστυνομία σου λέει "ε κυρία μου, τι να κάνουμε?", πού πας?
....
Ναι.
Όταν ο γονέας κατεβάζει τον ανήλικο σπόρο του στις 1 τα ξημερώματα, φορτωμένο κροτίδες, για να δει την λαμπρατζιά για "να χαρεί λίο το μωρό", τι να πεις?
Και σε ποιον?
Κι αυτά, στο όνομα του τάχα εθίμου και τάχα μου της θρησκείας γιατί είμαστε τάχα 'Ελληνες και όχι αλλόθρησκοι.
Αν ψάξει κανείς όμως την ιστορία, θα ανακαλύψει ότι τις κροτίδες τις έριχναν οι Οθωμανοί το βράδυ της ανάστασης για να μην ακουστεί το 'Χριστός Ανέστη'.
Τι θα μου πείτε?
Και τις μαλακίες που πετάτε και κάνουν μπαμ και χαίρεστε σαν βλαμμένα, ρίξτε μια ματιά να δείτε την χώρα έλευσης ή και κατασκευής τους.
Ό,τι πάθει αυτός ο τόπος, και λίγα του είναι.
Αυτοί είμαστε.
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2023
Let the music play
Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022
Μικροανασκόπηση 2022
Ψέματα δεν θα πω.. δεν θα αποχαιρετήσω το 2022 κουνώντας το μαντήλι μου βουρκωμένη από συγκίνηση.
Μάλλον κάπως έτσι θα αποχωριστώ αυτή τη χρονιά.
Το μυρίστηκα από την αρχή ότι κάτι δεν θα μας πήγαινε καλά φέτος, αλλά πού να φανταστείς καμιά φορά τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Γιατί, συχνά δεν σου δίνει προειδοποιητικά σημάδια, δεν είναι σαν τα γκρι σύννεφα στον ουρανό που μαζεύονται σιγά σιγά και σκέφτεσαι 'α θα βρέξει, ας πάρω ομπρέλα'. Όχι, τσααακ από την μια στιγμή στην άλλη.
Ακόμα δεν μου φαίνεται αληθινό.
Εκείνες οι 8 fucking βδομάδες βγαλμένες από εφιάλτη, γεμάτες αγωνία, φόβο, γεμάτες απορίες και το άγνωστο. Και να ξέρεις ότι είσαι αβοήθητος μπροστά στις καταστάσεις γιατί δεν. είναι. τίποτα. στο. χέρι. σου.
Δε θυμάμαι να προσευχήθηκα. Αν αναζήτησα κάτι πέρα από μένα. Απλώς θυμάμαι να κλείνομαι στον πόνο μου και να μην αφήνω κανένα να δει. Να με δει. Να με δει έτσι. Ούτε καν τον άντρα μου. Να κάθομαι στο μπαλκόνι και να πνίγω λυγμούς και να απορώ πότε θα ξανανιώσω 'νορμάλ'. Να αναρωτιέμαι τι θα είναι το 'νορμάλ' από δω και μπρος και αν θα είναι οκ.