If a writer falls in love with you, you can never die.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Σκάσε.

Λόγια. Τόσα γαμημένα λόγια. Λόγια λόγια λόγια.

Χείλη να κάνουν σχήματα και να βγάζουν ήχους. Αλλά όχι νόημα. Ξεφτιλισμένες ανάσες με ήχους. Αλλά κούφιες, κάλπικες.

Λέξεις. Βαλμένες σε σειρά, τυχαία ή μη, αλλά που καταλήγουν πουθενά.

Σ' το ξαναείπα ότι δεν παίρνω από λόγια. Δεν μου αρέσουν τα λόγια. Κυρίως γιατί τα πιστεύω. Κυρίως γιατί άμα ανοίξω εγώ το ξερό μου και βγάλω τις δικές μου ξεφτιλισμένες ανάσες, τις εννοώ. Κατάλαβες τη διαφορά μας?

Και τι κοστίζουν τα λόγια τελικά?

Τι μετράνε στο τέλος της μέρας?

Τι στο διάολο το ανοίγουμε τελικά το ρημάδι μας και λέμε λέμε λέμε, αρχίδια, τίποτα, δεν μετρά τίποτα, δεν αξίζει τίποτα.

Όλα του αέρα.

Ούτε καν τις βλέπεις τις λέξεις και τις πιστεύεις. Πόσο χαζό είναι αυτό? Πόσο κάλπικη συναλλαγή, αυτή των λέξεων, μεταξύ δύο ανθρώπων.

Το άθροισμα πάντα μηδέν και το πηλικό πάντα μείον.

Στην υγεία μας. Ας σκάσουμε επιτέλους.

Η σιωπή right now is more fulfilling than the nothingness of your -fucking- empty words.

4 σχόλια:

  1. Είναι τρομακτικό πως για κάποιους ανθρώπους οι λέξεις που προφέρουν δεν έχουν καμμιά βαρύτητα. Ούτε και οι λέξεις που ακούουν από μας και που τις ξεστομίζουμε από τα βάθη του είναι μας. Το έχω ζήσει και με έχει σοκάρει, περισσότερο γιατι, παραδόξως, δεν το περίμενα και είχα πέσει τόσο έξω στο "μέτρημα" αλλά και το "μέγεθος" του ανθρώπου.
    Και Ναι, καλύτερα να σκάσει ο άλλος παρά να πετάει μεγαλοστομίες ή κούφιες λέξεις χωρίς αντίκρισμα πράξεων/ ενεργειών. Αλλά κι αυτή η σιωπή, πόσο τεράστια απογοήτευση σαν απάντηση όλων των προσδοκιών μας.

    Κλείνω με κάτι που έγραψα κάποτε "Οι λέξεις ειπώνονται και μετά εξατμίζονται απλά στον αέρα. Περιέργως όμως, αποκτούν ένα Ανάστημα με το πέρασμα του Χρόνου και μόνο τότε, αργότερα, μπορούμε να σταθούμε απέναντί τους και να μετρήσουμε ο καθένας τον εαυτό μας... και τον άλλο."

    Και πίστεψε με, 16 μήνες μετά, ο καθένας έχει το ανάστημά που αναλογεί στις λέξεις ή τη σιωπή του.

    Αγκαλιά μεγάλη αγαπημένη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "ο καθένας έχει το ανάστημά που αναλογεί στις λέξεις ή τη σιωπή του."

      Με κάλυψες πλήρως φιλενάδα!

      Διαγραφή
  2. Όσο και αν λεν κάποια άτομα ότι σημασία έχουν μόνο οι πράξεις, you will be held accountable στο τέλος, από τι θα πεις ή δεν θα πεις. Εκείνο που έχουμε να μετρήσουμε τον άλλο πρώτα είναι οι λέξεις και όσο πιο σωστά στέκεσαι στα δικά σου λόγια τόσο περιμένεις και απο τον άλλο.
    (and now i'm reminded of "Words"...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή