If a writer falls in love with you, you can never die.

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Things That Make Me Go Argh!!!: Controversy



Ειλικρινά, όι αλήθκεια, ειλικρινά:

Είναι όντως τόσο βλαμμένοι και κακιασμένοι μερικοί ή απλώς προσπαθούν να βρουν την πιο... ας την πούμε 'πιασάρικη' ατάκα ή/και σχόλιο στο Facebook και λοιπά social media?

Διάβασα ένα άρθρο για έναν transgender άντρα που κυοφόρησε το παιδί του, και από κάτω, δεκάδες αρρωστημένα σχόλια.

Είδα και τον ντόρο που έγινε στο Facebook με το δημόσιο θηλασμό και είδαν τα μάτια μου αντιδράσεις και σχόλια εμετικά.

Και απορώ, αλήθκεια, είναι τόσο καταπιεσμένος ο κόσμος που έχει τόσο μεγαλή την ανάγκη να βγάλει χολή και κακία πίσω από μία οθόνη? Γιατί, δεν έχω κανένα πρόβλημα με κάποιον που έχει αντίθετη γνώμη με μένα. Αντιθέτως, λατρεύω τα debates. Αλλά οφείλει, όπως οφείλω κι εγώ, να μπορεί να επιχειρηματολογίσει την άποψη του και κυρίως, πάντα να δείχνει σεβασμό στον άλλο.

Αλλά τι να περιμένεις από μια κοινωνία που αποχαυνώνεται με ένα reality?

Γιατί να προσπαθήσεις να μπεις σε διάλογο με μία κοινωνία που επιμένει να κλείνει τα παντζούρια του μυαλού της? Που θεωρεί την εικόνα πιο ουσιαστική από το είναι.

Θα μου πεις, ίσως είναι controversial αυτά τα θέματα. Ίσως. Για μερικούς. Αλλά οι ίδιοι τύποι ανθρώπων, θεωρούν αναφαίρετο τους δικαίωμα να σχολιάζουν και να κρίνουν τη δική σου ζωή και τις επιλογές σου.

Μετά από πολλή εσωτερική δουλειά -η οποία συνεχίζεται, μην νομίζεις ότι είναι απλό, ούτε τα έχω κάνει figure out όλα- αποφάσισα συνειδητά ότι my life will be a drama free zone.

Επομένως, πια λέω πολύ πιο συχνά fuck that shit. Με τη διαφορά ότι πια, το εννοώ.

Και θα μου πεις, αλήθκεια Tinks, τι ασχολείσαι?

Και θα σου πω, έχεις απόλυτο δίκιο φίλε μου.

*hide notifications*

*unfriend*

*διάβασε τα άρθρα σου και ενημερώσου και ΜΗΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ*

*go out there and live your life. your way. your rules. be happy*

*and fuck that shit*

Κι όταν περάσει το 20λεπτο που επιλέγεις να αφιερώσεις στο internet με τον πρωινό σου καφέ, go out, κάνε τη δουλειά σου, ζήσε όπως αγαπάς, δες αυτούς που αγαπάς, μπες στην κοσμάρα σου και άσε τους άλλους στην δικιά τους.

6 σχόλια:

  1. Γράφεις: "Γιατί να προσπαθήσεις να μπεις σε διάλογο με μία κοινωνία που επιμένει να κλείνει τα παντζούρια του μυαλού της?".

    Συγνώμη αλλά, ποιού μυαλού; Και δεν είναι ρητορική η ερώτηση μου. Οι περισσότεροι, από το πολύ φαΐ, το ποτό, την τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής αποχαύνωσης όπως το Facebook, το Instagram και προπαντός τις ιστοσελίδες θεωρίων συνωμοσίας, ο εγκέφαλος τους έχει καταντήσει ζαλατίνα. Καταπίνουν αμάσητα τα πάντα.

    Δοκίμασες ποτέ να κάνεις διάλογο πρόσωπο με πρόσωπο, με άτομα σαν και αυτούς στους οποίους αναφέρεσαι; Πρόσεξε, όχι μέσω Διαδικτύου. Πρόσωπο με πρόσωπο. Να τους κάνεις ερωτήσεις και να απαιτείς να υποστηρίξουν τις θέσεις τους με επιχειρήματα. Είναι παντελώς ανίκανοι.

    Στα 41 μου χρόνια, έχω φρίξει. Και μιλώ για άτομα που γνωρίζω καλά και συναναστρέφομαι καθημερινά μαζί τους. Φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι. Ειλικρινά, ελάχιστοι είναι αυτοί με τους οποίους μπορώ να καθήσω, να συζητήσω και να έχω μαζί τους ένα υγιή και εποικοδομητικό διάλογο.

    Τέλος πάντων, για να μην μακρηγορώ, συμφωνώ μαζί σου. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τους αποφεύγεις, παρόλο που μερικές φορές, είναι λιγάκι δύσκολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θίγεις καίρια θέματα και θα μπορούσα να μιλάω μαζί σου για ώρες για αυτά. Ναι, κάποτε δεν μπορείς να τους αποφύγεις, όσο μπορώ όμως, το κάνω, μετά χαράς κιόλας!

      Και έχεις απολυτο δίκιο ότι είναι -οι πλείστοι- παντελώς ανίκανοι να υποστηρίξουν τις θέσεις τους, όσες φορές επιχείρησα να μπω σε -υγιή- διάλογο μαζί τους, όταν 'στριμώχνονται' βγάζουν στην φόρα την συμπεριφορά νεάντερταλ πράγμα που ακριβώς θίγω με τα δικά μου επιχειρήματα.

      Go figure που λένε στο χωριό μου

      Διαγραφή
  2. τζιαι εγώ έτσι κάμνω η αλήθκεια αλλά κάποτε έχω τζιαι τύψεις που μεινίσκουν την τύφλα τους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τύψεις γιατί? You have to participate in your own rescue. Αμα κάποιος δεν θέλει να βοηθηθεί, δεν του φταις εσύ ή εγώ ή κανένας.

      Διαγραφή