If a writer falls in love with you, you can never die.

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

Μικροανασκόπηση 2018

Λοιπόν, πού είχαμε μείνει?


Μπράβο, ναι, στην κορώνα.

Την κρατάμε και φέτος.

Που λες το 2018 με βρήκε να μισοκοιμάμαι σε ένα καναπέ σε ένα πάρτυ. Αλλά ουσιαστικά με βρήκε λίγο χαμένη...


...με συγκάτοικο..


..και άνεργη.


Totally uncharted territory. Αλλά είπα να δω τα θετικά σε αυτές τις αλλαγές που θεμιτά ή όχι ήταν πια η πραγματικότητα μου. Και το ενδιαφέρον είναι πως πάντα εκ των υστέρων μπορείς να δεις καθαρά και να καταλάβεις...


Ωστόσο, έκλεισα το μάτι στη ζωή...


... έβαλα κάτι να πιω...


....και είπα, για να δούμε πώς θα γίνει. Αποφάσισα να ασχοληθώ πρώτα με την προσωπική μου ζωή, να χωνέψω αυτήν την αλλαγή (βλέπε συγκατοίκηση) που πήγαινε καλά μέχρι που..


...νόμιζε ότι θα ήταν τόσο εύκολο να αδειάσω ντουλάπες.


Babe, the shoes stay. All of them. Επομένως πήραμε καινούργια ντουλάπα και είμαστε όλοι happy. 


Επομένως, ήρθε η ώρα να ασχοληθώ με τα επαγγελματικά. Δεν γαμιέται λέω, ας τα δω αλλιώς...


...ας μην μπω σε κουτάκια κι ας δοκιμάσω άλλες διόδους εκτός από την μέχρι τώρα πεπατημένη μου...


(me, trying to overcome all obstacles)

Αλλά κάπως, τα κατάφερα. Και παρά τις δυσκολίες, και παρά τα losses, κυρίως οικονομικά, μπορώ να πω, kid you did good.


Κατά τα άλλα όμως μπορώ να πω πως το 2018 ήταν καλή χρονιά. Πολύ καλή χρονιά. Είχε περισσότερα γέλια και χαρές παρά δάκρυα..


...ήταν γεμάτη αγκαλιές...


...και τέτοιες αγκαλιές...


...είμαι καλά και φαίνεται..


...είμαι ή ρ ε μ η ψυχικά, συναισθηματικά, σωματικά...


...και ξέρω πού πατώ και κυρίως, με ποιους, που είναι εκεί thick and thin, no matter what.


Μέχρι το καλοκαίρι έχω μπει σε μια τροχιά επαγγελματικά με ωραίους ανθρώπους και εξίσου ωραίους επαγγελματίες...


...και τότε, μπαμ, ανατροπή, χάος, δεν ξέρω τι μου γίνεται πάλι γιατί...


Αυτά είναι.


Νιώθω πως ήταν το πιο σουρεάλ συναίσθημα που αισθάνθηκα. Δεν νομίζω να ξεχάσω εκείνη την μέρα. Ε με αυτό, οικογένεια, φίλοι και εμείς είμαστε κάπως έτσι...



... μέχρι που συνειδητοποιώ ότι με το "bling" όπως λέω το δακτυλίδι μου, έρχεται και γάμος...




Εγώ. Που ΠΟΤΕ δεν με φαντάστηκα έτσι...


And the shit that goes into a wedding! Το νυφικό, το venue, το φαγητό, εκκλησιές, λουλούδια και μαλακίες...


Μετά από ένα μίνι breakdown, και μια ωραία κουβέντα, αποφασίσαμε οι δυο μας σε κάτι δικό μας, που μας εκφράζει κι ας σπάει όλους τους κανόνες. Χεστήκαμε.


Στην εκπνοή του το 2018 με βρίσκει χαρούμενη και ευγνώμων...


...έχω λόγους να πιστεύω ότι τα καλύτερα έρχονται στη δουλειά...


... και στα προσωπικά...


... και γιατί όχι, σε ότι επιθυμεί η ψυχή μας


Εύχομαι καλή χρονιά και υγεία σε όλους και πίνω σε αυτό...


...λεφτά γιατί όχι, είναι πάντα καλοδεχούμενα....


...αγκαλιάστε το καινούργιο...


... όσο τρομακτικό κι αν φαίνεται. Κι όταν νιώθετε στάσιμοι...


...να βρίσκετε τρόπους και λόγους μην τα παρατάτε...


...και κυρίως να μην είστε μόνοι σε αυτό.


Α ναι! And never forget what you're worth!!


Καλή χρονιά!

2 σχόλια: