If a writer falls in love with you, you can never die.

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Merry-Go-Round


One ticket. Three suitcases. One little fairy.

Αναγνωρίζω ότι επιστρέφοντας, θα μπω σε μια κοινωνία όπου η αγένεια υπερέχει της ευγένειας, η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι loud (and I don't mean that in a nice way) και η οποιαδήποτε προσπάθεια μου να εξηγήσω σε κάποιον τι ακριβώς εννοώ, θα πέσει στο κενό.

Αναγνωρίζω επίσης ότι I put my life on hold και με την επιστροφή μου, κάποια πράγματα δεν θα είναι τα ίδια. Άλλα πάλι, θα είναι ακριβώς τα ίδια. Αναγνωρίζω ότι θα έχω να αντιμετωπίσω ένα μικροχάος, I might have some explaining to do and I'll definitely have a shitload of laundry to do.

Νιώθω την ανάγκη να απομακρυνθώ από κάποιους και με άλλους να έρθω πιο κοντά.

Αποφάσισα να μην καπνίζω μέσα στο σπίτι.

I need to get a bigger bookcase.

And a bigger closet.

Ένιωθα κάτι νωρίτερα, μια αναστάτωση μες την ψυχή μου, as if I couldn't breathe. Μην είναι το realization ότι the party's over and I have to go back to (my) realities? Μην είναι η έκλειψη και ο ανάδρομος Ερμής? Μην είναι να έχω παλαβώσει εντελώς και αρνούμαι πεισματικά να συνέλθω?

Ό,τι κι αν είναι, it's there; it's real and I'm coming to terms with it.

Η αλήθεια είναι ότι γενικώς έχω ηρεμήσει πολύ, έχω αγαπήσει πάλι τον εαυτό μου, I made myself proud actually και θέλω να πιστεύω ότι μπαίνω σε νέα πορεία, νέα φάση της ζωής μου, καλύτερη, πιο όμορφη, πιο γεμάτη.

Αλλά ξέρεις τι σκεφτόμουν πολύ τις τελευταίες βδομάδες? What is home? Αυτό σκέφτομαι. Eίναι το μέρος όπου γεννήθηκες? Εκεί που είναι το σπίτι σου? Είναι, το σπίτι σου? Εκεί όπου είναι η οικογένεια σου, οι φίλοι σου? Εκεί που νιώθεις πιο άνετα?

What is home?

Honestly? I still don't know. When I say home, I mean either one of two things. So maybe home can be more than just one thing? One place?

Όλο αυτό το διάστημα ένιωθα ότι ήμουν σε καρουζέλ. Ένα τεράστιο, όμορφο και φωτεινό merry-go-round και μόλις τέλειωνε, έδινα άλλο ένα φλουρί και ξανάβγαινα. Και δεν το χόρταινα.

Αλλά όσο ωραίο κι αν είναι κάτι, άμα δεν αλλάζει, δεν κάνει evolve αργά ή γρήγορα θα σε κουράσει. So I'm done going round in circles. Και κατέβηκα από το καρουζέλ.

And now I'm all about walking straight ahead. Λίγο ζαλισμένη μεν, αλλά definitely straight ahead.


12 σχόλια:

  1. άρεσε μου το καρουζέλ πολλά. Θέλω και εγώ και ας κατεβώ ζαλισμένη μετά να προχωρήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. So you are coming back... cheers to new beginnings, Tinks. xxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Loving one's own self εν το πιο καλό δώρο που μπορεί να κάμει. Κάποτε βρίσκω το παράξενο που δεν το έχουμε σαν το default :/ (άτε τωρά δεν μπορώ να θυμηθώ στα ελληνικά το default)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. home is where your heart is...

    ΑΑΑ;;; (Το ΑΑΑ εν όσο loud γίνετε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα συμφωνήσω με τον πιο πάνω...home is where the heart is...my home is somewhere else, cause my heart is some place else...

    But don't come back. Ur wasted here. Tell the fairy to give you wings and fly away...

    Hope ur well. xoxoxo

    ΑπάντησηΔιαγραφή